- Έχετε κάποια ερώτηση;
- citylifemagazine2014@gmail.com
''Στην άκρη του φόβου'' ένα μυθιστόρημα που πρέπει να διαβάσετε!!!
Σωφρονιστικός υπάλληλος εκβίαζε την πρώην του με «ροζ» φωτογραφίες
27/09/2016
Σκότωσε την έγκυο μνηστή του για τα λεφτά της ασφάλειας ζωής της
27/09/2016
Μετά το τέλος της γερμανοβουλγαρικής κατοχής ένα δεύτερο κακό χώρισε σε στρατόπεδα τους ανθρώπους, βάζοντας αδέλφια απέναντι σ`αδέλφια και γονιούς απέναντι σε παιδιά. Ωστόσο αυτή η νέα αδελφοκτόνος και παράλογη βία δεν φαίνεται να αγγίζει την καθημερινότητα των κατοίκων ενός μικρού νησιού, καθώς η θάλασσα που τη χωρίζει από την απέναντι στεριά φαντάζει σίγουρο και απροσπέλαστο σύνορο για το κακό. Στο νησί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ερωτεύονται ακόμη με μόνη τους έγνοια τις σκοτούρες της καθημερινότητας και της επιβίωσής τους. Κάποιοι ωστόσο φοβούνται, ανησυχούν και καταστρώνουν σχέδια για να σωθούν από την ανάγκη του άλλου, από τις ιδέες τις καινούριες και επικίνδυνες, από τη φτώχια του διπλανού, που την ανάγουν σε κύριο εχθρό τους. Σε τούτο το σκηνικό θα αρχίσει να απλώνεται ο φόβος, μέσα και πάνω από καλά κρυμμένα μυστικά, συνομωσίες αλλά και ελπίδες. Όμως στην άκρη του φόβου, στο ύστατο όριό του, γεννιέται τελικά κάτι απροσδόκητο, κάτι που θα αναστατώσει την ηρεμία του νησιού και θα φέρει κοντά εκείνο που ήθελε εν τέλει να αποδιώξει.
Πρόλογος του συγγραφέα
Ο τόπος στον οποίο εκτυλίσσεται η πλοκή της παρούσας μυθοπλασίας είναι ένα νησί. Θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε ελληνικό νησί, μολονότι στη δική μου σκέψη το νησί αυτό είναι ο τόπος καταγωγής μου, η Θάσος. Ο χρόνος στον οποίο αυτή εκτυλίσσεται είναι το διάστημα μεταξύ του δεύτερου περίπου μισού και του τέλους του ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Διευκρινίζεται ωστόσο ότι το παρόν δεν αποτελεί περιγραφή και προσπάθεια απόδοσης της ιστορικής πραγματικότητας στην ελληνική επαρχία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Η επιλογή του χρόνου έγινε πάνω στο εξής σκεπτικό: Επιθυμία μου ήταν να στήσω την πλοκή μέσα σε δύο ομόκεντρους κύκλους. Στο μεν πρώτο, το μεγάλο, θέλησα να στήσω τον απροσδιόριστο και αόριστο «εξωτερικό» κόσμο, στον οποίο επικρατεί η ωμή και κτηνώδης αδελφοκτόνος βία, στο δε δεύτερο, το μικρό, τον διακρινόμενο από ένα ρευστό μα θαρρείς σίγουρο για τους ήρωες θαλάσσιο σύνορο, θέλησα να στήσω την καθημερινότητα των ηρώων μου. Η εποχή του εμφυλίου πολέμου μου παρείχε έναν πρώτης τάξεως χρονικό καμβά για να μπορέσω να ζωγραφίσω πάνω του ένα κατασκεύασμα παράλογης και κτηνώδους βίας, μιας βίας αδελφού προς αδελφό, γονιού προς παιδί, διπλανού προς διπλανό, ένα κατασκεύασμα έχθρητας και φόβου. Το φιλοσοφικό υπόβαθρο της παρούσας μυθοπλασίας συνίσταται σε ένα σκεπτικό απλό όσο κι ο χρόνος και η πείρα του, όσο του μωρού παιδιού οι πρώτες οι γνώσεις, μια σοφία λαϊκή κι αληθινή όσο οι αφηγήσεις των γιαγιάδων στα εγγόνια τους, όσο τα ηθικά διδάγματα των παιδικών παραμυθιών. Ετούτος ο Κόσμος είναι στρωμένος με άδικο κι όλοι οι άνθρωποι δε γίνονται ίσοι μέσα στο χρόνο. Του χρήματος η κατοχή και το διαφέντεμα γεννά φόβο, το φόβο του εχθρού που την επιβουλεύεται. Το παρέκει βήμα του παρόντος είναι το σκεπτικό ότι ο ίδιος τούτος ο φόβος για τον εχθρό, εκείνος είναι που γεννά τελικά τον εχθρό, εκείνος είναι που μετατρέπει τελικά τον δυνάμει εχθρό σε ενεργεία. Το παρόν αποτελεί ασφαλώς μυθοπλασία, μια μυθοπλασία που πέραν της άνω κεντρικής ιδέας που πραγματεύεται, δε θα μπορούσε να μην αντιμετωπίσει μέσα από την καθημερινότητα των ηρώων της τα ανθρώπινα πάθη που τους κατατρώγουν, τον έρωτα, τη φιλοχρηματία, την πλεονεξία, την αλαζονία, την πατρική αγάπη και την απόγνωση που αυτή γεννοβολά, την απελπισία και τη δυστυχία την ίδια, μα και την ελπίδα, μια ελπίδα ζωογόνο, μια ελπίδα που δίνει αιτία και σκοπό στην ανθρώπινη ύπαρξη. Ποιό το δίκιο και τί το άδικο; Ποιό το σωστό και τί το λάθος; Όσοι οι ήρωες του παρόντος τόσες κι οι γνώμες, όσοι οι άνθρωποι τόσες και οι γνώμες κι ακόμη περισσότερες. Εύχομαι το παρόν – το οποίο φιλοδοξώ να αποτελέσει για τον αναγνώστη ένα ταξίδι στο μικρόκοσμο της καθημερινότητας των ηρώων μου και στην κάθαρση που φέρνει στις ψυχές τους η πτώση του καθενός από αυτούς – να οδηγήσει επιπρόσθετα τον αναγνώστη σε σκέψεις και προβληματισμούς πάνω στο ζήτημα των γραμμών που χωρίζουν τους ανθρώπους σε παρατάξεις και στρατόπεδα κάθε είδους και να τον ακροβατήσει πάνω στον προβληματισμό ότι ίσως ο φόβος για τον εχθρό μπορεί να γεννήσει εχθρούς εκεί που πρώτα δεν υπήρχαν, ότι καμιά φορά στην άκρη του φόβου γενοβολλιέται ο μέχρι πρότινος ανύπαρκτος εχθρός.
Σύντομο βιογραφικόΟ Κωνσταντίνος Θεοφανέλης γεννήθηκε στην Καβάλα το έτος 1975. Σπούδασε νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και εργάζεται ως δικηγόρος. Το έτος 2011 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Η αλμύρα που μίσησα» (εκδόσεις Οσελότος), το οποίο μεταξύ άλλων παρουσιάστηκε στην εκπομπή του Βασίλη Βασιλικού «Άξιον Εστί» στην ΕΤ3. Το μυθιστόρημα «Στην άκρη του φόβου» (εκδόσεις Οσελότος) είναι το δεύτερο του συγγραφέα.
Χρυσή Κατσαμακίδου
Η Χρυσή Κατσαμακίδου ολοκλήρωσε τις σπουδές της (Τομέας πληροφορικής-Δικτύων Η/Υ με ειδικότητα Υποστήριξης συστημάτων Υπολογιστών και στο τομέα Οικονομίας και Διοίκησης με ειδικότητα Υπαλλήλων Διοίκησης) 17 Χρόνια τώρα είναι ραδιοτηλεπτική παράγωγος σε γνωστά Μ. Μ .Ε. της ΑΜΘ. Ταυτόχρονα έχει συνεργασία με Μ. Μ. Ε. των Αθηνών και της Θεσσαλονικης και είναι καλλιτεχνική ανταποκρίτρια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης για γνωστό μουσικό περιοδικό με έδρα την Αθήνα.
*Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων και θεμάτων που φιλοξενεί ή αναδημοσιευει.
Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
